In liber Iōannis, legimus, "nolite iudicare secundum faciem sed iustum iudicium iudicate" (Ioannes 7:24, Vulgatum). Ita vero, Christiani iudecare possunt, sed oportet esse iustum.
Quid est iudicium iustum? In liber Matthaei, videmus, "si autem peccaverit in te frater tuus vade et corripe eum inter te et ipsum solum si te audierit lucratus es fratrem tuum" (Matthaeus 18:15, Vulgatum). Hoc est iudicium iustum. Juste judicare est recte vel benigne judicare.
Exemplum:
"Quid Geres?! Deformis es!" Hoc est iudicium iniustum.
Iustum iudicium aufert hominem et adiuvat ut videat iniurias suas, non irridens vel clamando peccata sua.
Iuste iudicans, aufert hominem, et adiuvat eas videt suas injurias, non irridens illas, aut clamans a patulo peccata sua.
Multi popvli dissentio et usus liber Matthei dicere non potes iudicare,(Mattheous 7:1) tandem, nulla contextu est providit. "nolite iudicare ut non iudicemini in quo enim iudicio iudicaveritis iudicabimini et in qua mensura mensi fueritis metietur vobis quid autem vides festucam in oculo fratris tui et trabem in oculo tuo non vides aut quomodo dicis fratri tuo sine eiciam festucam de oculo tuo et ecce trabis est in oculo tuo hypocrita eice primum trabem de oculo tuo et tunc videbis eicere festucam de oculo fratris tui" (Mattheous 7:1-5, Vulagtum). Hic iudicium a hypocritae est, non iustum iudicium. Loquitur de iudicio hypocritico!